വേനലിലെ മഞ്ഞുമനുഷ്യൻ

എത്ര ചൂടാക്കിയാലും ഉരുകാത്തൊരു

തണുതണുത്ത മനസ്സിൽ നിന്ന്

ജീവിതമെന്നും, ഞാനെന്നും നീയെന്നും 

പേരുകളുള്ള മൂന്ന് കട്ട മഞ്ഞ് കടമെടുക്കണം

ജീവിതത്തേയും, എന്നെയും, നിന്നെയും

ചേർത്തുചേർത്തുവച്ച് മൂന്നുനിലകളുള്ള

വെളുവെളുത്ത മഞ്ഞുമനുഷ്യനെ ഉണ്ടാക്കണം

ചെറിപ്പഴങ്ങൾ കൊണ്ട് ചുവന്നകണ്ണുകൾ വേണം

കോപം കൊണ്ടോ, വ്യസനം കൊണ്ടോയെന്നാരുമറിയരുത്

കാരറ്റ് കൊണ്ടൊരു കൂർത്ത മൂക്ക് വേണം

നിന്റെയോ എന്റെയോയെന്ന് തിരിച്ചറിയരുത്

പ്രതീക്ഷയെന്ന് പേരിട്ടൊരു കറുത്ത-

ഷോൾ ചുറ്റി വേനലിലേക്കിറക്കിവിടണം

ജീവിതവും, ഞാനും, നീയും

ഉരുകിയുരുകി തീരുമ്പോൾ

കോപം കൊണ്ടോ, വ്യസനം കൊണ്ടോ

ചുവന്നു പോയതെന്നാരുമറിയാത്ത രണ്ട് കണ്ണുകൾ

നിന്റെയോ, എന്റെയോ എന്ന് 

തിരിച്ചറിയാത്തൊരു മൂക്ക്

കറുത്തുപോയ പ്രതീക്ഷകളുടെ

ഉരുകാത്തൊരു ഷോൾ 

ഇത്രയെങ്കിലും ബാക്കിയായാൽ

ആരുടേതെന്നറിയാതെ ആരെങ്കിലും

പ്രതീക്ഷയോടെ കൊണ്ടുപോകുമായിരിക്കും