Tuesday, 24 November 2009

വാമ്പയര്‍


ദിവസവും അനേകം 
ദൈവങ്ങൾ ജനിക്കുകയും, 
പൂജിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നയിവിടെ 
ഒരു ദിവസം,
ഞാനുമവരിലൊരാളാവും 
തണുത്ത കൈകൾ കൊണ്ട്
നിന്നെ തൊട്ടു ഞാനറിയും 
എന്റെ ചോര നിന്റെ 
ചുണ്ടുകളെ ചുവപ്പിക്കും 
രുചിയറിഞ്ഞു നുണഞ്ഞു
ഈ പകലുകളെ നീ സ്വന്തമാക്കൂ
രുചിയുടെ മൂർദ്ധന്യത്തിൽ
നീയൊരു കാറ്റ് 
എവിടെയും ഉറയ്ക്കാത്തൊരാത്മാവ്

11 comments:

  1. അയ്യോ, ആത്മാവേ..എനിക്കു പേടിയാകുന്നേ.... എന്നെ കൊന്നു ചോര കുടിക്കല്ലേ.....

    ReplyDelete
  2. മാതാവേ,.................!

    ജുനൈദ് : നിന്നോട് ഞാന്‍ കൂട്ടില്ല , നീ ഇപ്പൊ ആ വഴി വരാറെ ഇല്ലല്ലോ

    ReplyDelete
  3. എന്നോട് കളിയ്ക്കരുത്........തളയ്ക്കും ഞാന്‍.....

    ReplyDelete
  4. ദുഷ്ടാ....... യു.. രക്തദാഹി

    ReplyDelete
  5. എവിടെയെങ്കിലും ഉറയ്ക്കൂ

    എവിടയാണെന്ന് ചോദിച്ചു ഒരു സ്ക്രാപ്പ് അയച്ചിരുന്നു
    അത് കാക്ക കൊത്തിക്കൊണ്ടു പോയി!!
    വീണ്ടും താങ്കള്‍ വരുമ്പോള്‍, എനിയ്ക്ക്
    ഒന്‍പതു മാസത്തേയ്ക്ക് ഈ വഴി വരാന്‍ പറ്റില്ല.
    ഇത് പോലെ നല്ല കവിതകള്‍ തുടരൂ
    ഞാന്‍ ഒരുമിച്ചു വായിച്ചു കൊള്ളാം.

    ReplyDelete
  6. :)
    വാമ്പയര്‍ ഇന്‍ വെനിസ് ...
    ഇതിലെ ,ഇപ്പോ പോയി ..
    നല്ല ഭാവന ....

    ReplyDelete
  7. ജുനാ..നീയിതല്ല ഇതിനപ്പുറവും ചെയ്യും ദുഷ്ടന്‍......ഒരീസം നിന്നെ എന്‍റെ കൈയ്യില്‍ കിട്ടും....

    ReplyDelete
  8. മണിചിത്ര താഴ് പണിയിക്കണോ?

    ReplyDelete

ajunaith@gmail.com